Veldhoven – Stichting De Wensfiets is verblijd met een cheque van 2.222 euro. Het geld werd bij elkaar gelopen door Ron Bogman. De Veldhovenaar deed dat door vorige maand deel te nemen aan de alternatieve vierdaagse.
‘Och, hadden we dat maar eerder geweten.’ Deze kreet horen Marjanne Smits en Monique Hageman nog te vaak. In juli 2019 zijn de dames gestart met De Wensfiets, maar nog steeds weten veel mensen niet van het bestaan. ‘De Wensambulance kent iedereen, maar De Wensfiets is nog niet zo bekend. Voor zover wij weten zijn wij de enige in Nederland. Het is voor ons heel belangrijk dat we meer bekendheid krijgen’, zegt Smits.
Geen drempel
Toch gaan ze soms wel drie keer per week op pad met een gast, maar ook wel eens twee weken lang niet. De wens van de gast staat centraal bij De Wensfiets. Vaak gaat het om terminaal zieke mensen, maar dat hoeft nog niet per se. Wel is het zo, dat iemand maar één keer mee mag. De gast zit op de fiets die door Smits gereden wordt. Die fiets is heel wendbaar. Smits: ‘Er is letterlijk en figuurlijk geen drempel. Ik rij overal naar binnen.’ Hageman: ‘Ik werk als verpleegkundige in de zorg. De een kan dit werk niet doen zonder de ander. Altijd fiets ik mee op mijn eigen fiets. Ik ben niet alleen verpleegkundige, maar ook verkeersregelaar. In mijn fietstassen gaat alles mee wat we nodig kunnen hebben. Meestal fietsen er ook één of meer familieleden mee. Ook voor hen is het een dagje uit.’
Tillift
De gasten komen uit Veldhoven en aanpalende dorpen. Bij een aanvraag starten de dames met de voorbereiding. Eerst bezoeken ze de gast om kennis te maken. Hageman: ‘We bespreken ons aanbod en de wens van de gast. We hebben bij een wens nog nooit nee hoeven te verkopen. Er is heel veel mogelijk. Desnoods bestellen we een tillift om iemand uit bed te tillen. Het voorste deel van de fiets is los te koppelen zodat we in een lift kunnen en tot aan een bed kunnen komen.’ De gast zit heel relaxed in de stoel en krijgt niets mee van de verkeersdrukte om zich heen. ‘Die wegen zoeken we ook niet op. Soms horen we: je brengt een heel andere persoon terug dan hier is weggegaan. Ze zijn een dag niet ziek’, zegt Smits.
Foto’s
Meestal vertrekken ze rond 10.30 uur om tussen 15.00 en 16.00 uur weer terug te zijn. Het kost de mensen niets. De dames doen dit op vrijwillige basis. Daarom betalen mensen onderweg wel voor het eten en drinken, ook dat voor de dames van De Wensfiets. Maar men mag ook gerust een eigen lunchpakketje meenemen. Hageman: ‘Ik maak de hele dag foto’s met een camera. De gast krijgt zo’n 100 foto’s van de dag. Daarop zie je terug dat de deze in de loop van de dag helemaal opkikkert. Vaak willen ze nog niet eens terug naar huis”, merkt Hageman wel eens.
Dankbaar
Het is dankbaar vrijwilligerswerk, stellen de dames. ‘We hopen echt op flink wat nieuwe fietsritten. Ons doel is dat straks niemand meer kan zeggen: Had ik het maar geweten…’, zegt Smits. Aan Ron Bogman zal het in elk geval niet liggen. Enkele jaren geleden begon hij met wandelen. Toen hij een publicatie over De Wensfiets tegen kwam, besloot hij om zich met zijn deelname aan de alternatieve vierdaagse te laten sponsoren voor De Wensfiets. Tijdens de trainingen daarvoor en tijdens de vierdaagse zelf droeg hij een petje waarop hij De Wensfiets promootte. ‘Onderweg kreeg ik regelmatig vragen over De Wensfiets. Ik vond het heel leuk om iets te kunnen doen voor hen. Mijn werkgever Cisco heeft het bedrag dat ik bij elkaar heb gelopen verdubbeld waardoor er een mooi bedrag op de cheque staat.’ De dames van De Wensfiets zijn Bogman ontzettend dankbaar voor zijn actie. ‘Er moet een nieuwe fiets komen, geheel naar onze specificaties. Die kost duizenden euro’s. We zijn al naar een nieuwe fiets gaan kijken, maar er is nog niets besteld. We moeten nog even doorsparen’, besluit het tweetal.
Contact opnemen met De Wensfiets kan heel eenvoudig via de site www.wensfiets.nl.