Kinderboek over ALS als profielwerkstuk

Hoe leg je uit aan je jongere zusje, dat vader ernstig ziek is? Dit dilemma bracht Julius Thijssens vorig jaar op het idee voor zijn profielwerkstuk: een kinderboek over ALS. Samen met klasgenoot Daan Croonen, beide vwo-leerling op het Sondervick College diende hij drie ideeën in. De school zou er een van kiezen. Maar alle docenten zeiden direct dat ze de rest konden laten zitten. En dus gingen de vrienden aan de slag.

Luchtig

Julius vader Dragan Thijssens is ernstig ziek, hij heeft ALS. Julius: ‘We wilden iets met ALS op het lijstje zetten, maar hadden geen zin om een half jaar bezig te zijn met een saai lang werkstuk. Zo kwamen we op het idee van een kinderboek. We werden heel enthousiast van het idee een product af te leveren, daardoor hadden we wel al die tijd wél een drijfveer.’  Daan: ‘Het was voor Julius vader en stiefmoeder heel lastig om het aan zijn zusje uit leggen. Julius vertelde me over een boekje met een familiesetting dat heel heftig en grauw was en vroeg me of wij dat niet beter konden doen. Dat vond ik een heel goed idee.’ Julius: ‘Dat boek was heel droevig en zwaar. Wij waren wel benieuwd of we er een konden maken wat luchtig is, maar waar wel die situatie en boodschap inzit. We wilden zorgen dat een kind niet in huilen uitbarst voor het gaat slapen.’

Manuscript

Eerst deden de vrienden research in de bibliotheek en interviewden ze deskundigen. Met die kennis schreven ze het manuscript. De eerste illustrator en de eerste uitgever die ze benaderden, wilden meteen meewerken. Illustrator Chris tekent werkte belangeloos mee. Julius: ‘We begonnen op een A4’tje en leverden het manuscript in. Naarmate je verder komt, zie je alle figuren tot leven komen, dat is heel grappig. Het begint luchtig en dan worden de karakters geïntroduceerd. Op een gegeven moment krijgt de hond last van zijn poot en wordt moe. Dan is er een mol die er van alles over op gaat zoeken en het probleem wil oplossen, maar dat lukt uiteindelijk niet. Dan laten we de emotie boosheid zien. Na een heftig moment proberen we steeds een leuk moment erin te brengen. Ook de eindscène is positief. We laten zien dat er verdriet is, maar dat er ook een tijd komt om degene die overleden is te herdenken en weer door te leven. Dat geldt voor mij ook. Ik weet -mede dankzij die deskundigen- dat het heel heftig wordt en even zal duren, maar dat het daarna ook allemaal wat zonniger kan worden. Met alle onzekerheid die er is, ben ik er door die kennis toch wat zekerder in.’

Bucketlist

Julius zusje Bibi wilde het de volgende dag weer lezen, toen ze het boek voor het eerst las. Ook kregen de jongens al verschillende positieve reacties op het boek. Daan: ‘Dan zie je staan, onze jongens hebben het gekocht want opa’s spiertjes zijn ziek. Daar doe je het voor. Ik heb ooit een stripboekje gemaakt toen ik jonger was. Een boek schrijven stond nog wel op mijn bucketlist, dat is nu dus al gelukt.’

Julius: ‘Wel leuk als we straks opa’s zijn dat we dan dit boekje uit de kast trekken. We hadden eerst niet het idee dat het zo professioneel zou worden. Dat het dit is geworden is gewoon ongelofelijk.’
Het deel van de opbrengst dat de vrienden en de illustrator krijgen gaat naar stichting ALS, de stichting van Dragan Thijssens.